Beeldend kunstenaar Yasmijn Karhof (Edam, 1974, studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, Cooper Union in New York en aan de Rijksakademie in Amsterdam) drukt zich uit in het medium film. Karhofs werk heeft iets melancholieks, haar hoofdrolspelers hebben iets klassieks. Het gaat de kunstenaar om het waarnemen van de realiteit. En dan vooral om hoe de verbeelding dat waarnemen bespeelt en kleurt.

Haar films zijn gedrenkt in een gevoelige, rustige pracht. Ze lijken alledaags, maar allengs ontstaat een surreële sfeer van contemplatieve vervreemding. In ‘Rain’, onderdeel van een trilogie uit 2006, zit een jonge vrouw in een auto, haar gelaat druipend van het water. Ze kijkt zwijgzaam en gelaten naar buiten, waar de regen stroomt. Alles lijkt gewoon, tot we haar ineens in beeld krijgen, buiten voor het autoraam te zien, weerspiegeld in enorme druppels water. Zo is het net alsof de afstandelijke kijker in het hoofd van de protagonist is beland en zichzelf buiten ziet staan. Standpunten wisselen bij Karhof geleidelijk en bijna magisch.

Haar installatie ‘Inner space/Outer space‘ bestaat uit een filmscherm met aan weerzijden een-en-dezelfde vrouw. De kunstenaar wekt de suggestie dat je haar beter zou kunnen leren kennen. Maar een ontmoeting blijft uit. Karhof:"Dit werk draait om het verlangen de ander werkelijk te kennen en de onmogelijkheid hiervan”. Karhof laat ons meekijken met een flard van een mensenleven. Maar ze laat ons ook een geconstrueerde en ongrijpbare illusie zien, die inherent aan het medium film is.

De kunstenaar gelooft niet in haast en hapklare brokken, eerder in een bedachtzame en opmerkzame blik. Ze biedt met haar contemplatieve films waarin kijken een proces van bewustzijn is, een tegengif in een tijd vol jachterigheid en kant-en-klare verhalen met groots effectbejag.

Machteld van der Lei

Print text 'Inner space/Outer space'
Back to 'Inner space/Outer space'